KRÓTKA RECENZJA

 

       Książka C. S. Lewisa pt. „Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa” opowiada
o losach czwórki rodzeństwa. Piotr, Zuzanna, Edmund oraz Łucja opuścili bombardowany Londyn i zamieszkali w zamku starego Profesora. Po odkryciu przez najmłodszą dziewczynkę wspaniałego, niezwykłego świata wewnątrz starej, bezużytecznej szafy ich życie zmieniło się. Zaczarowana kraina była pełna faunów, karłów, mówiących zwierząt czy centaurów. Rodzeństwo dowiedziało się, że trwa tam od stulecia zima, a wszystko to przez Białą Czarownicę, która zawładnęła krajem.
      Zadaniem rodzeństwa było odnalezienie syna króla zza Morza – lwa Aslana, aby wraz z nim pokonać Białą Czarownicę. Udało im się, a jego powrót sprawił, że złe czary powoli przestawały działać. Podczas walki Aslan został ofiarą Królowej, aby uratować Edmunda. Został jednak wskrzeszony dzięki Największym Czarom Sprzed Początków Czasu. Kiedy ktoś się dobrowolnie poświęci w miejsce winnego, może on powrócić do życia… Wygrali Narnijczycy, Aslan zabił Białą Czarownicę, a Piotr, Zuzanna, Edmund oraz Łucja stali się królami
i królowymi, którzy rządzili Narnią przez piętnaście lat…
      Uważam, że książka jest godna przeczytania jak i zapamiętania. W książce wiele scen wydaje się być drastycznych i przerażających, to autor zaraz za nimi łagodzi treść, by uspokoić czytelnika. Lektura ta zawiera wiele prawd i uniwersalnych wartości: dobro zwycięża i zawsze do nas powraca; każdy ma prawo do błędu; jak ważna jest sztuka wybaczania; przebiegłość
i pazerność nie popłaca... Myślę, że każdy powinien ją przeczytać bez względu na wiek.